Działalność pracowni Biomateriałów i Inżynierii Tkankowej obejmuje opracowywanie nowych rozwiązań w zakresie wytwarzania rusztowań tkankowych, lokalnych systemów dostarczania substancji bio-aktywnych, w tym leków, oraz różnego rodzaju struktur w oparciu o biomateriały na bazie funkcjonalnych polimerów, polimerów naturalnych, recyklatów polimerów oraz kompozytów, a także metali, dla potrzeb inżynierii tkankowej, medycyny regeneracyjnej i implantacyjnej oraz szeroko pojętej biotechnologii. Ponadto, nasz zespół zajmuje się syntezą polimerów, bio- i nanomateriałów organicznych i nieorganicznych, materiałów hybrydowych, biodegradowalnych kompozytów na bazie polimerów naturalnych, nanocząstek metalicznych, niemetalicznych, polimerowych, materiałów inteligentnych reagujących na bodźce zewnętrzne takie jak temperatura, zmiany pH, pole magnetyczne czy światło UV oraz koniugatów polipeptyd/polimersyntetyczny. Prowadzona działalność skupia się zarówno na projektowaniu i wytwarzaniu, jak i charakteryzacji właściwości fizyko-chemicznych otrzymywanych struktur z zastosowaniem zaawansowanych technik badawczych, a także badaniami nad ich biozgodnością i aplikacyjnością w warunkach in vitro.
Prowadzone prace dotyczą przede wszystkim:
- wytwarzania trójwymiarowych rusztowań́ polimerowych do zastosowań́ w medycynie regeneracyjnej, ze szczególnym naciskiem na struktury na bazie włókien wytwarzanych metodą elektroprzędzenia z roztworu
- charakteryzacji biomateriałów w warunkach in vitro
- wytwarzania włóknin/membran do zastosowań biotechnologicznych
- syntezy polimerów, bio- i nanomateriałów organicznych i nieorganicznych, materiałów hybrydowych, biodegradowalnych kompozytów na bazie polimerów naturalnych
- synteza materiałów inteligentnych reagujących na bodźce zewnętrzne
- synteza nanocząstek metalicznych, niemetalicznych, polimerowych, materiałów inteligentnych, koniugatów polipeptyd/polimersyntetyczny
- tworzenie nowych formulacji nieorganiczno-organicznych mających zdolność przenoszenia terapeutyków bazując na selektywnym celowaniu modyfikcja formulacji leków mająca na celu zwiększenie ich biodostępności, biozgodności oraz czasu uwalniania